ЉУБАВНА ПЕСМА

 
Не љубите ме, моја родице
као своју сену,
јер сена увече ишчезава
и морао бих вас чувати
до пева петлова;
ни као паприку
што ми трбух загријава
јер тада не бих могао
да утолим своју глад;
ни као јастук,
јер бисмо били заједно у часовима починка,
али се не бисмо виђали највећи део дана;
ни као рижу
јер тек што је прогутате, на њу и не мислите;
ни као слатке речи,
јер оне брзо нестају;
ни као мед
веома сладак, но преобичан.
Љубите ме, као диван сан,
ноћу живот ваш,
дању моје надање;
као сребрни новац
на змљи невидљив од мене,
и за далек пут
мој веран друг;
или као тиквицу,
што нетакнута служи за захватање воде,
разбијена, за коњице моје виолине.